een spetterende dood

wil melker

ik wil springen maar
kloven gapen me aan
hebben alles gedaan
om me te weren
ze gronden me af
beleven me pas als ik
het echt ga proberen

toekomst delen in het
zwarte geplet door
zwaarte en kracht waarvan
ik vooralsnog niet kon winnen
zo dacht ik in de arrogantie
van mijn zelfmoordlach
wachtend op jouw beminnen

zweven is begin en zal
einde zijn in een flits van pijn
voordat je mij ontvangt en ik
weer terug ben in je schoot
een spetterende dood zonder
het morgenrood van leven - dan kom
ik klaar in de kloof van jouw herbeleven