de dag brandschildert licht
ik stak kaarsen aan
en wilde bidden
maar de wind golft rook
het licht speelt spook
op zwart beroette muren
mijn gebed is valse hoop
de dag brandschildert
licht in lood gezette ruiten
leven speelt al eeuwen buiten
binnen rusten zielen van
hen die in de tijd ontvielen
het eeuwig rusten is geplaatst
in urnen aan de muur
ze begraven was te duur
tussen de grote wijnen
ik las de grijze hemel
in hun teruggekeerde as
wilde dat ik nooit geboren was
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
© Op dit gedicht 'de dag brandschildert licht' van wil melker zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.