emoties vlammen rood
gemompel in mijn kop
herrie in gedachten
ik schreeuw al donder op
denken moet maar wachten
emoties vlammen rood
woede zit achter mijn ogen
ik wil veel liever dood dan
steeds die ruzies te gedogen
nooit is het stil
soms rustig aan als
ik weer met mijn hoofd
tegen de muur ga slaan
met pijn en bloed
voel ik mezelf leven
dan zijn ze stil en bang
helaas maar voor heel even
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘emoties vlammen rood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.