Jouw dood
Nu mijn leeftijd zacht
bij jou aan aanschuift
en ik de rozen zie verwelken
in de vaas die jouw herinnering is
verbijt ik me in miskleunde uren
en graaf een tunnel naar ’t begin
in jouw geborgen hand
slechts een pad vol knarsende schelpen
loopt voor me uit en ik zie de pas ontgonnen aarde
voor altijd jouw leegte vullen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Jouw dood’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.