Het zwart van besef
Veel van mijn schaduwen
blijven achter in het zwart van het besef
eigentijds en voorbij de polder
is eenvoud de vrijbrief van mijn bestaan
niets verontrustends moeder
laat mijn hand nu maar los
want jij kent de dood
zoals geen ander
geleefd heb jij zeker
al was je afscheid voor mij een feest
maar nu weet ik wel beter
zonder jou was ik er nooit geweest
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het zwart van besef’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.