Nachtschaduwen

Paul Duyvesteyn

De schaduw die ik zag,
toen ik de adem van de kilte voelde,
droeg het gewicht van de avondschemer
Ik proefde de leegte van mijn omgeving,
terwijl het licht van mijn gedachten verflauwde

Ik zag de tijd verdwijnen en de avond voortschrijden,
luisterend naar de echo van de naderende nacht,
een geluid dat ik niet verstond,
omdat ik de duisternis hoorde, maar niet kon grijpen