Verlatenheid

Paul Duyvesteyn

In het woud schrijden zij in een rij,
ontwijken plassen en omgevallen bomen
Onwetend dat de maan nimmer wederkeert,
dat de aarde stil zal staan

Alle vogels wenden zich af,
kijken niet meer om
Met wijdse vleugelslag naderen zij de rand van de nacht,
niet wetend dat de zon nog slechts één maal per jaar zal schijnen

Boeren hebben hun land verlaten,
het gras is verbleekt,
en koeien keren hun rug toe
Graanzaden weigeren wortel te schieten,
liggen als levenloze steentjes op het akkerland


Over dit gedicht 

Geplaatst op: 03-12-2024

Gedicht beoordelen

Gemiddelde cijfer: 0
Aantal beoordelingen: 0

Over deze dichter

Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)


© Op dit gedicht 'Verlatenheid ' van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.