Stilte
De hoge berg verzonken in de aarde
omsloten door de stilte
Eens het middelpunt van lawaai,
nu woordenloos
in een vluchtige lucht
Al het water dat eens stroomde
is verdampt
Een leegte heeft zware stappen op het land gezet,
bedekt wat er niet meer is
Alleen stemmen van verdwenen sterren
en de echo van een vergeten verleden,
dwaalden rond
In de schaduw van een verdwenen nacht,
waar de tijd haar adem inhoudt,
is alles gevangen in een zwijgen zonder einde
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-11-2024
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
© Op dit gedicht 'Stilte' van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.