«»
over de horizon maar
op zolder zijn de teugels
me toch ontglipt
Presteren was immer
mijn dagelijks leven
Wat ik toen belangrijk vond
is me nu om het even
Geplet op de grond
Laat ik mijn adem
bepalen door het middenrif
verzoen me met mijn blik
die niet verder reikt
dan wat ik nu verzin
Het tuimelraam geeft toegang
tot een geluidloos vergezicht
Sneeuw blijft liggen
diep in mijn herinnering
Het dak door kraaien bekrast
geeft me te kennen:
Ik ben in mijn
eigen huis te gast
Vandaag
Vandaag spreid ik mijn vleugelsover de horizon maar
op zolder zijn de teugels
me toch ontglipt
Presteren was immer
mijn dagelijks leven
Wat ik toen belangrijk vond
is me nu om het even
Geplet op de grond
Laat ik mijn adem
bepalen door het middenrif
verzoen me met mijn blik
die niet verder reikt
dan wat ik nu verzin
Het tuimelraam geeft toegang
tot een geluidloos vergezicht
Sneeuw blijft liggen
diep in mijn herinnering
Het dak door kraaien bekrast
geeft me te kennen:
Ik ben in mijn
eigen huis te gast
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 26-01-2022
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ValentijnActief sinds: 28-12-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vandaag’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed