De kleinste dingen verzoenen
De kleinste dingen kunnen mij verzoenen
met mijn soms eenzaam bestaan
Vanuit mijn woonkamerraam zie ik de
herfstbomen op rij schitterend van kleur,
in alle rust daar nog in het blad, staan
Ik houd van de zondagse rust die nu heerst
Ik hoor en zie nog niets of niemand
Mijn ontbijt smaakt me overheerlijk, niet
verkeerd... Ik verheug me al op verdere
zondaggeneugten
Een fijn warme douche om te beginnen
Zelfs geschikte kleding uitzoeken komt me
begerenswaardig voor en ik hoef niet op te
schieten! Over een uurtje alweer door mij
gewenste t.v.-muziek
Voor de tijd nog wat laptopgenot; ons dorp
komt langzaam tot leven; de dichtbije kerk
die ondanks opnieuw Corona luidde en
riep.
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-11-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De kleinste dingen verzoenen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.