INLOGGEN
«»

Een onverwacht cadeautje

Zondagmorgen, het is nog vroeg Slechts een
enkele hond wordt uitgelaten en verder slechts
rust die ik met graagte verdroeg
Op zo'n moment dwalen mijn gedachten als
vrijwel vanzelf af

En opeens dat ik mijn moeder als kind weer voor
me zag Zij had een financiele meevaller en wilde
dat met mij delen; liefst iets blijvends...
Een gouden armband? Het gebaar begreep ik pas
jaren later: zij zou in concreto nog wat voortleven

in mijn bestaan Dankbaar toen was ik bepaald niet...
Wat had ik daar nou aan? Heden ten dage ligt het
sieraad te verstoffen, ik kan het niet meer aan
Ik ben inmiddels veel te dik geworden; juist nu ik
het eindelijk dragen zou willen gaan.

Dakoyria, 2021.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 10-10-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een onverwacht cadeautje’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.