Moraal van het verhaal

Gertjan van der Kraan

Moraal van het verhaal

We hebben ogen , maar lijken blind,
Ondanks het feit wat men er van vindt.
We lijken ook doof, ondanks goede oren,
Omdat we alleen maar dat gene horen,
Wat voor ons zelf aangenaam klinkt,
Men al het andere daarmee verdringt.

Je denkt misschien; dit is wel erg cru,
We leven nu eenmaal in het hier en nu.
Van normloosheid en toenemend geweld
Het is net of er niemand meer meetelt
Voor je het weet laat men je staan
En kan jezelf eenzaam verder gaan

Maar dat is juist in bovenstaand verhaal,
Precies de samenvatting en de moraal,
Van de omgang in het hedendaagse leven;
Onze reactie in het echte aandacht geven.
Luisteren is dat men aandacht ervaart.
Echt kijken is dat men niet rondom staart.

Empathie en respect wordt veel gehoord,
Maar het lijkt wel een vreemd toverwoord.
Toch is dat in het leven waarom het draait,
Waardoor liefde en aandacht weer oplaait.
Spiegel voor de wereld van deze weldaad;
Zijn de Tien Geboden als vaste leidraad.