Ambivalentie kenmerkt de mens

Dakoyria

Als ik het niet te verwijderen hoef, heeft het ook
wel wat, de talloze soorten onkruid.....
Natuurlijk niet alles, maar toch: elkaar opvolgend
en in de vrije natuur kan ik er maar niet overuit

Ambivalentie kemerkt nu eenmaal de mens.....
En een wilde tuin dan? Een stiekem levende wens
Dat vergt heel veel kennis, vooral weten wat je doet
Pijnlijk ben jij je bewust van ook dit mankement

Dus laat je alles bij het oude, het is wat het is
Af en toe dus een wildernis, daarna de 'hell of a
job'
Maar geleidelijk aan: mensenlief, wat knapt het op!

Dakoyria, 2021.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-06-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Ambivalentie kenmerkt de mens’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.