Gelukzaligs moeten loslaten

Dakoyria

Vasthouden kun je alle gelukzaligs wel niet
Mensen verdwijnen uiteindelijk, tot je grote
verdriet
Spijzen en dranken van eens raken in de
vergetelheid; jijzelf raakt de smaak nooit kwijt
Het vroegere ongeschonden landschap maakt
plaats voor foeilelijke huizen...
De vertrouwde gemeenschap vervuld van
veelvuldig verhuizen
Uiteindelijk ben je oud geworden, totaal alleen
Een minimum aan vertrouwds nog om je heen
Je verliest je in jouw meer dan rijke herinnering
dat deel van je brein dat als allerlaatste ging.....

Dakoyria, 2021.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-03-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Gelukzaligs moeten loslaten’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.