«»
Hij staat naast het bed
Als het zover is
Keer na keer
Ze kennen hem niet goed
Het hindert niet
Hij kent hen des te meer
Als het achter de rug is
De rust is wedergekeerd
Gaat hij weer verder
Verzamel schatten in de hemel
Niet hier op de aarde
Waar mot en roest ze wegvreten
Het is gevaarlijk werk
De duivel slaapt nooit
En hij evenmin
De duivel misleidt
Springt van mens tot mens
Zelfkennis is kracht
Hij is onverwoestbaar
En tevens kwetsbaar
Hij wordt erom gevreesd
Verzamel schatten in de hemel
Niet hier op de aarde
Waar mot en roest ze wegvreten
Hij loopt door de nacht
De straten zijn verlaten
Hij houdt de wacht
Tussen schemer en dageraad
Op jouw moeilijkste moment
Hij is een schild
Een baken in de nacht
Hij geeft niet op
Ga maar slapen
Verzamel schatten in de hemel
Niet hier op de aarde
Waar mot en roest ze wegvreten
Ik val en jij valt
Wij vallen tesamen
Hij vormt een kom
Met zijn beide handen
Om je in op te vangen
Hij houdt een spiegel voor
Die het kwaad terugkaatst
Naar de bron
Je kijkt jezelf aan
Verzamel schatten in de hemel
Niet hier op de aarde
Waar mot en roest ze wegvreten
Als hij thuis is
Rust hij wat uit
Na gedane arbeid
Drinkt zijn koffie zwart
In de wetenschap
Morgen is er weer een dag
Hij doet gewoon zijn werk
Hij doet zijn plicht
Verzamel schatten in de hemel
Niet hier op de aarde
Waar mot en roest ze wegvreten
Het werk van de man
HET WERK VAN DE MANHij staat naast het bed
Als het zover is
Keer na keer
Ze kennen hem niet goed
Het hindert niet
Hij kent hen des te meer
Als het achter de rug is
De rust is wedergekeerd
Gaat hij weer verder
Verzamel schatten in de hemel
Niet hier op de aarde
Waar mot en roest ze wegvreten
Het is gevaarlijk werk
De duivel slaapt nooit
En hij evenmin
De duivel misleidt
Springt van mens tot mens
Zelfkennis is kracht
Hij is onverwoestbaar
En tevens kwetsbaar
Hij wordt erom gevreesd
Verzamel schatten in de hemel
Niet hier op de aarde
Waar mot en roest ze wegvreten
Hij loopt door de nacht
De straten zijn verlaten
Hij houdt de wacht
Tussen schemer en dageraad
Op jouw moeilijkste moment
Hij is een schild
Een baken in de nacht
Hij geeft niet op
Ga maar slapen
Verzamel schatten in de hemel
Niet hier op de aarde
Waar mot en roest ze wegvreten
Ik val en jij valt
Wij vallen tesamen
Hij vormt een kom
Met zijn beide handen
Om je in op te vangen
Hij houdt een spiegel voor
Die het kwaad terugkaatst
Naar de bron
Je kijkt jezelf aan
Verzamel schatten in de hemel
Niet hier op de aarde
Waar mot en roest ze wegvreten
Als hij thuis is
Rust hij wat uit
Na gedane arbeid
Drinkt zijn koffie zwart
In de wetenschap
Morgen is er weer een dag
Hij doet gewoon zijn werk
Hij doet zijn plicht
Verzamel schatten in de hemel
Niet hier op de aarde
Waar mot en roest ze wegvreten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 10-01-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het werk van de man ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed