Volledig uitgeput zijn
Ik heb het werkelijk moeten leren: slabakken
als allerhoogste kunst!
Zomaar geregeld niets uitvoeren, een
onuitgesproken gunst
Zo volstrekt in tegenstelling wat mij heel jong
veel te intens is bijgebracht
Presteren moest ik, zo leerde men mij en
daarmee nooit eens gewacht.....
Mijn lijf ging protesteren, mijn geest ging met
me op de loop
Pas met deskundige hulp van buitenaf geen
mens mij nog pure onzin verkoopt!
De esentiele dingen liepen heus gewoon door
De verdere bodschap veel rust en licht bewegen
Uiteindelijk kreeg ik het eindelijk door:
Andere kritiserenden rustig laten kletsen;
mijn eigen gezondheid gaat bovenal voor!
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-09-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Volledig uitgeput zijn’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.