Ontkennen

B.R.

We kunnen het niet ontkennen,
Hoe hard we soms ook rennen.
Het leven is een groot wonder,
Ook al is het nog zo’n gedonder.

Ontkenning is soms het refrein,
Hartepijn de melodie.
En toch gaat het leven van een twee drie,
Het is toch weer een zaak van c la vie.

Het leven neemt zijn loop,
Iedereen wacht de vuurdoop.
En anders een nat pak,
Dan ga je weer uit je dak.
.
Blijf maar lekker kwaken,
Schreeuw het maar van de daken.
Het leven laat niemand koud,
Altijd iemand die van je houd.

Ook al heb je het benauwd,
Omdat je het niet vertrouwd,
Niemand is alleen,
Je voelt het in je grote teen.

Zelfs al stoot je je aan elkaar,
En lijkt het even raar.
Ooit op een dag dan komt de lach,
Omdat ook dat gerust gebeuren mag.

B.R. ‘18