Geen herinnering

Vincent Oostrijck

GEEN HERINNERING

Als ik terugdenk aan het verleden
Toen ik soms hier leefde
En soms ook daar
Dan denk ik soms aan de mensen
Die ik in al die jaren heb ontmoet
Die mijn pad hebben gekruist
Met wie ik het gezellig had
Soms maar even en soms wat langer

Vrienden en vriendinnen
Kennissen en geliefden
Uit het oog verloren familieleden
Etcetera etcetera
En dan hoop ik heel erg
Dat al die mensen
Die mij ooit hebben gekend
Nooit meer aan mij denken

Dat een ieder
Die mij vroeger heeft gekend
Goed of maar een beetje
Mij al lang is vergeten
Dat mijn sporen zijn gewist
Uit hun hoofden en hun geesten
Uit de tijd dat wij toen leefden
Schimmen uit het verleden
Uitgegumde potloodstrepen
Zonder zichtbaar residu

Ik wil niet achterblijven
In het collectieve geheugen
In ons gezamenlijk verleden
Ik laat mijn geest niet vangen
Ik wil vrij en onafhankelijk zijn
En straks is alles gelukkig
Voor altijd vergeten
Wat een opluchting zal dat zijn
Wat een zucht van verlichting