«»
Ik ben zo zacht als koud staal
En zo hard als smeltend asfalt
Op een zinderende zomerdag
Ik ben zo vloeibaar als geroest metaal
Als brokken opgedroogd cement
En tevens zo solide als waterige soep
In de kommen van arme mensen
Ik ben zo sterk als poreus porselein
En zo zwak als een robuuste eik
Ik ben een huis :
Wees welkom in mij
Ik ben heus gastvrij
Let maar niet op de rommel hoor
En wat maakt het eigenlijk uit
Dat de muren niet meer staan
En dat het dak ontbreekt
Dat kan de pret niet drukken
Ik ben een hap woestijnzand
Ten tijde van een hittegolf
Een duik in een blauw meer
Als het vriest dat het kraakt
Ik ben als heavy metal gitaren
In een Hollandse kroeg
Ik ben als een smartlap
In het clubhuis van een motorclub
Ik ben een luxueus appartement
In een lelijke en vervallen stad
Waar je niet op straat durft te lopen
Ik ben een zwerver zonder slaapplaats
En zonder eten en drinken
In een prachtige stad vol rijkdom
Waar niemand iets tekort komt
Ik ben een acteur in een soapserie
Dromend van prestigieuze theaters
Ik ben een beroemde toneelspeler
Maar ik kan de druk niet aan
Ik ben verdwaald en weer gevonden
Ik heb mezelf opnieuw uitgevonden
Ik speel met licht en donker
En ik heb het prima naar mijn zin
Zelfinzicht
ZELFINZICHTIk ben zo zacht als koud staal
En zo hard als smeltend asfalt
Op een zinderende zomerdag
Ik ben zo vloeibaar als geroest metaal
Als brokken opgedroogd cement
En tevens zo solide als waterige soep
In de kommen van arme mensen
Ik ben zo sterk als poreus porselein
En zo zwak als een robuuste eik
Ik ben een huis :
Wees welkom in mij
Ik ben heus gastvrij
Let maar niet op de rommel hoor
En wat maakt het eigenlijk uit
Dat de muren niet meer staan
En dat het dak ontbreekt
Dat kan de pret niet drukken
Ik ben een hap woestijnzand
Ten tijde van een hittegolf
Een duik in een blauw meer
Als het vriest dat het kraakt
Ik ben als heavy metal gitaren
In een Hollandse kroeg
Ik ben als een smartlap
In het clubhuis van een motorclub
Ik ben een luxueus appartement
In een lelijke en vervallen stad
Waar je niet op straat durft te lopen
Ik ben een zwerver zonder slaapplaats
En zonder eten en drinken
In een prachtige stad vol rijkdom
Waar niemand iets tekort komt
Ik ben een acteur in een soapserie
Dromend van prestigieuze theaters
Ik ben een beroemde toneelspeler
Maar ik kan de druk niet aan
Ik ben verdwaald en weer gevonden
Ik heb mezelf opnieuw uitgevonden
Ik speel met licht en donker
En ik heb het prima naar mijn zin
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zelfinzicht ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed