INLOGGEN
«»

Zelfinzicht

ZELFINZICHT

Ik ben zo zacht als koud staal
En zo hard als smeltend asfalt
Op een zinderende zomerdag

Ik ben zo vloeibaar als geroest metaal
Als brokken opgedroogd cement
En tevens zo solide als waterige soep
In de kommen van arme mensen

Ik ben zo sterk als poreus porselein
En zo zwak als een robuuste eik

Ik ben een huis :

Wees welkom in mij
Ik ben heus gastvrij
Let maar niet op de rommel hoor
En wat maakt het eigenlijk uit
Dat de muren niet meer staan
En dat het dak ontbreekt
Dat kan de pret niet drukken

Ik ben een hap woestijnzand
Ten tijde van een hittegolf
Een duik in een blauw meer
Als het vriest dat het kraakt

Ik ben als heavy metal gitaren
In een Hollandse kroeg
Ik ben als een smartlap
In het clubhuis van een motorclub

Ik ben een luxueus appartement
In een lelijke en vervallen stad
Waar je niet op straat durft te lopen

Ik ben een zwerver zonder slaapplaats
En zonder eten en drinken
In een prachtige stad vol rijkdom
Waar niemand iets tekort komt

Ik ben een acteur in een soapserie
Dromend van prestigieuze theaters
Ik ben een beroemde toneelspeler
Maar ik kan de druk niet aan

Ik ben verdwaald en weer gevonden
Ik heb mezelf opnieuw uitgevonden
Ik speel met licht en donker
En ik heb het prima naar mijn zin

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-05-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zelfinzicht ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.