Een nieuwe wereld
De stilte is op dit land neergedaald
Vogels klinken oorverdovend
Alsof er een prop uit onze oren is gehaald
Alles is tijdverdrijf, niets meer tijdrovend
Verre kinderstemmen klimmen omhoog
Een reddingshelikopter bromt in scherven
Het lawaai van de weg valt droog
Geluiden krijgen de kans om weg te sterven
De dotterbloemen bloeien als mais zo geel
Het paarse klokje van de wilde kievitsbloem
Wiegt in de wind op een gebogen steel
Meeuwen schetteren wiekend naar hun doel
Langs ongeduldige planten, deels nog verholen
Dwalen we achter elkaar met zachte tred
Boven het winterse riet wenkt de ijzeren molen
Sinds gisteren in deze oase ontdekt
Vroeger vlogen we mijlenver van thuis
Nu scannen we de buurt op loopafstand
Het lijkt alsof we om ons eigen huis
In een nieuwe wereld zijn beland
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Valentijn (Actief sinds: 28-12-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een nieuwe wereld’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.