«»
Ach ja, mijn steunkousen... zoals zo vaak
Over mijn eigen voeten struikelend doe ik
ongehavend de deur open
Zij zegt bar weinig, wil zelfs zomaar doorlopen
'Maar niet praten' gebiedt zij streng mij
Ik raak geirriteerd, hoezo? Geen beleefdheid
erbij?
'Speekseldeeltje verspreiden zich' meldt zij
dan mij Ik ervaar het aanvankelijk als erg kort
door de bocht Veel afstand houdt ze van mij
Mondkapjes waren immers geheel uitverkocht?
Mij latend met een rotgevoel verlaat zij heel
snel mijn huis Ik bedank haar voor de toch maar
verleende zorg.....
Op maar naar de volgende klant, die krijgt
aandacht en veel onvriendelijkheid incluis.
Dakoyria, 2020.
Overbelaste thuiszorg
Zij belt me uit een heel vaste slaapAch ja, mijn steunkousen... zoals zo vaak
Over mijn eigen voeten struikelend doe ik
ongehavend de deur open
Zij zegt bar weinig, wil zelfs zomaar doorlopen
'Maar niet praten' gebiedt zij streng mij
Ik raak geirriteerd, hoezo? Geen beleefdheid
erbij?
'Speekseldeeltje verspreiden zich' meldt zij
dan mij Ik ervaar het aanvankelijk als erg kort
door de bocht Veel afstand houdt ze van mij
Mondkapjes waren immers geheel uitverkocht?
Mij latend met een rotgevoel verlaat zij heel
snel mijn huis Ik bedank haar voor de toch maar
verleende zorg.....
Op maar naar de volgende klant, die krijgt
aandacht en veel onvriendelijkheid incluis.
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Overbelaste thuiszorg’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed