Corona: zo akelig dichtbij...
Wat associaties krijg ik door die eens autoloze
zondagen... Een poosje denk ik daaraan tot het
me gaat dagen dat we in het hier en nu leven
Amper zie ik nog baasjes met hun geliefde hond
langs gaan Ik besluit niettemin er later kort opuit
te gaan Even wat frisse lucht happen
Meteen graag wat glas en plastic naar het breng
parkje Op korte afstand slechts staat daar het
verzorgingshuis
en
Het eerste coronaslachtoffer is er gevallen en snel
opgenomen in het ziekenhuis
Ik raak nu best wel bang hoor, hoe vaak nog
en komen zij wel gezond in hun huis?
Heeft misschien een of andere gek een sinister plan
bedacht? Stuurde die mogelijk dit rotvirus de wereld
rond terwijl die zelf kwaadaardig lacht?
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Corona: zo akelig dichtbij...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.