Kerst 2019

Jane

Alles is donker iedereen slaapt.
In de verte klinkt een knal ik verstijf en ril.
Zelfs in het donker durf ik niet te denken aan wat ik nu wil.
De dood zou verlichting geven maar ik mag niet opgeven.
Ik heb een kind om voor te zorgen. Voor hem moet ik weer op morgen.
Maar als hij er niet zou zijn was opgeven echt wel fijn.
Een oud gevoel besluipt me weer je bent niet goed genoeg keer op keer.
Vele stormen heb ik doorstaan.
Besloot steeds weer door te gaan.
Is het de kanker die mij klein gaat krijgen? Of zal ik om jullie te pesten nog blijven?
Verdriet glijdt ongemerkt uit mijn ogen.
Gebruik mijn mouw om ze te drogen.
Geluk is iets waar je voor kiest
Maar wat als je toch weer verliest.
Mijn schouder kon het niet meer dragen. Mijn rug hield mij niet recht.
Mijn borst geamputeerd. Hoe krijg ik dit alles gecompenseerd?
Ik voel me een waardeloos oud vod.
Met harde humor en vaak te bot.
Ik zoek naar mijn toegevoegde waarde.
Tot die tijd met 2 benen op deze aarde.
Mijn laatste slok slaapthee giet ik naar binnen. Morgen zal ik weer met frisse moed beginnen.
Schrijf het van je af dan ben je het kwijt.
En blijf je voor de wereld de vrolijke sterke meid.
Trusten

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 31-12-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Jane (Actief sinds: 29-12-2019)

Informatie bij het gedicht

#borstkanker #borstamputatie

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Kerst 2019’ van Jane zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.