Het laatste stuk...

Dakoyria

Dit hele pijnlijke traject is hij nu vrijwel gegaan
Alzheimer in zijn bestaan...
Nu gereed voor het laatste end, de verpleeg-
afdeling wacht
Hij is toch niet thúis, zoals hij eerder dacht?

Zijn nog altijd zorgende vrouw stelt hem gerust,
snel al is zijn onrust gesust
De kinderen bekommeren zich vooral om háár;
het werd alles bijeen toch veel te zwaar?

Moe en uitgeput gaf ze toen toe
Zij heeft haar man nog en tegelijk ook weer niet...
Wie doorgrondt haar peilloze verdriet?
Kénnen doet hij haar dan nog wel 'Dag, mijn schat,
zegt zij zacht: Dankjewel!

Daarin vervat zij wat eens is geweest, natuurlijk
bezoekt zij hem nog, maar álles voor altijd zó
veranderd... Het is nog nooit zó moeilijk geweest!

Dakoyria, 2019.