«»
niet meer Sterven wil zij heel alleen,
haar crematiewens kent geen ommekeer
Vastgelegd heeft zij dit alles wel, voor alle
zekerheid
Van genomen beslissingen heeft zij zelden of
nooit spijt!
Het is wel genoeg geweest, haar leven was
nooit een feest
Nimmer heeft zij zich gewenst gevoeld,
afwijzing als veel te jong kind al en zéker ook
zo bedoeld!
Haar kinderen heeft zij zeker al veertig jaren
niet meer gezien... Zijn er soms kleinkinderen?
Heel misschien
Ook zakelijk gezien heeft zij zich niet mogen
ontplooien
Zij trouwde dan wel Haar man zag haar niet
zitten, de schooier
Niemand heeft ooit iets van liefde laten blijken
Zij wil straks een rouwdienst zonder toeters en
bellen
Géén bloemen of gepaste muziek, laat staan
menselijke stemmen, soms van die schelle.....
Haar gezondheid laat het nu vrijwel volledig
afweten Nog even, dan is zij volkomen vergeten
Haar as mag zonder plichtplegingen worden
verstrooid Zij heeft het altijd prima zélf gerooid
en nu ligt dit alles op schrift vast. Voor háár een
vertrouwen gevend houvast
Kennissen of vrienden, hoewel ontzet, respecteren
en houden niet tegen Zijzelf kent maar één woord
grondig: BARST!
Zo een weggegooid leven, het stemt mij uiterst
droevig Naar háár lach ik flauwtjes, nogal verlegen.
Dakoyria, 2019.
Onwrikbaar
Haar besluit staat muurvast: zij verandert ditniet meer Sterven wil zij heel alleen,
haar crematiewens kent geen ommekeer
Vastgelegd heeft zij dit alles wel, voor alle
zekerheid
Van genomen beslissingen heeft zij zelden of
nooit spijt!
Het is wel genoeg geweest, haar leven was
nooit een feest
Nimmer heeft zij zich gewenst gevoeld,
afwijzing als veel te jong kind al en zéker ook
zo bedoeld!
Haar kinderen heeft zij zeker al veertig jaren
niet meer gezien... Zijn er soms kleinkinderen?
Heel misschien
Ook zakelijk gezien heeft zij zich niet mogen
ontplooien
Zij trouwde dan wel Haar man zag haar niet
zitten, de schooier
Niemand heeft ooit iets van liefde laten blijken
Zij wil straks een rouwdienst zonder toeters en
bellen
Géén bloemen of gepaste muziek, laat staan
menselijke stemmen, soms van die schelle.....
Haar gezondheid laat het nu vrijwel volledig
afweten Nog even, dan is zij volkomen vergeten
Haar as mag zonder plichtplegingen worden
verstrooid Zij heeft het altijd prima zélf gerooid
en nu ligt dit alles op schrift vast. Voor háár een
vertrouwen gevend houvast
Kennissen of vrienden, hoewel ontzet, respecteren
en houden niet tegen Zijzelf kent maar één woord
grondig: BARST!
Zo een weggegooid leven, het stemt mij uiterst
droevig Naar háár lach ik flauwtjes, nogal verlegen.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-06-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onwrikbaar’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed