Zijpaden

Vincent Oostrijck

ZIJPADEN

Ik vond mezelf terug
Op zijpaden
Op landweggetjes en bospaden
In smalle stegen

Weg van de hoofdwegen
En de brede doorgangen
Waar de meesten langs marcheerden
Achter elkaar

Zonder de essentiële vragen te stellen
Zoals:
"Waarom ?
Waarvoor ?
Waarheen ?"

Nee, ik niet
Ik had mezelf deze vragen wél gesteld
En betekenis gevonden

Op de zijpaden
Die de meesten niet kunnen vinden
Of willen vinden
Of gewoon niet zien

Ik zag er veel waardevols:

Bijzondere mensen
Die iets te zeggen hadden
Of juist doelbewust niet

Ik kwam tot inzichten
Die ik nooit eerder had gehad
Ik zag alles in een ander licht

Hier hoefde je geen uitblinker te zijn
Om uit te kunnen blinken
Je was een ster aan het firmament
Zonder populair te hoeven zijn

Hier schijnt iedereen
Met zijn eigen unieke schijnsel

In de verte horen we
Het droevige geluid van de massa

Trappelend en stampend
Schuifelend langs de brede wegen
De files richting de hel

Slachtoffers zonder het besef
Dat ze verloren zijn

Je kunt het ze vertellen
Ik heb het geprobeerd
Ze luisterden niet
Water naar de zee brengen

Misschien wil jij een poging wagen ?
Misschien dring jij wel tot ze door ?
Ik wens je veel succes
Maar ik betwijfel het ten zeerste