Van enige waarde

Dakoyria

In de herfst van mijn leven dringt langzaam door wat
van veel waarde was
Het betreft de nog op te roepen herinneringen,
te vaak dat een vage schim slechts alles bijeen nog
gaf

Het gaat vooral om het overheersende gevoel;
een geheel aan veel licht, maar ook begeleidende
schaduw dat ik dan bedoel
Wat was per saldo mijn eigen rol daarin?
Ik hoop op wat gunstigs, geen mens leeft immers
graag zonder zin?

Dakoyria, 2019.