INLOGGEN
«»

Toen ik nog geen mobieltje had

Toen ik nog geen mobieltje had

Toen ik nog geen mobieltje had
Genoot ik ervan
Om niet bereikbaar te zijn

Ik zat in de trein
Ik las een boek

Nergens las ik zo graag een boek
Als in de trein

En als ik niet las
Keek ik gewoon wat om me heen

Ik bestudeerde de medepassagiers
En vroeg me dingen over ze af

Ik keek naar de landschappen
Die voorbij zoefden

Ik zat in de trein te denken
Te peinzen
Te filosoferen in mezelf

Als de trein vertraging had
En dat was natuurlijk vaak
Dan wachtte ik geduldig
Haastige spoed had ik niet

Het heeft nog lang geduurd
Voordat ik mijn eerste mobieltje had
Ik was voor mijn gevoel zo'n beetje
De laatste der Mohikanen

En dat gaf mij een gevoel
Als een mooie daad van verzet
Hoewel het mij ook een gevoel gaf
Van vervreemding van de rest

Mijn verzet is reeds lang gebroken
Ik kan niet meer zonder mijn mobieltje
Ik ben nu een van "hen"

En het leven met mijn mobieltje
Heeft nadelen én voordelen

Maar dat gevoel:

In de trein zitten
Niks doen
Je daar goed onder voelen
Je overgeven
Aan stille en heerlijke doelloosheid
Dat komt nooit terug

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-01-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Toen ik nog geen mobieltje had’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.