INLOGGEN
«»

Drijfveren

Drijfveren

Hij werpt zijn heilige huisjes
Bijna achteloos omver

Om vervolgens wat ontheiligd is
Weer in ere te herstellen

Een bolwerk, een instituut
Een imperium, een orde
Met woorden afbreken

En tevens met hetzelfde gemak
Een heiligdom stichten

Terwijl zijn geest zich verrijkt
Vervalt zijn lichaam in armoede

Zijn zelfhaat aanvaarden
En omhelzen als een vriend
En zo onschadelijk maken

De compassie voor zijn onmacht
Vormt zijn innerlijke kracht
Niets verandert ooit echt

Hij probeert de wielen niet te stoppen
Hij laat ze draaien

Wat onbeweeglijk is
Laat hij in ruste

Tevredenheid is binnen bereik
Als hij het niet al te wanhopig wil bereiken

Reik naar het geluk
Maar overstrek jezelf niet

Niets heb je ooit in de hand
Hij houdt de waarheid in zijn hand
En de waarheid kent hij niet

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-12-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Drijfveren’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.