ZELFBEWUST
Wijde bestemming
heeft de kaars
fijntjes brandend
beleeft ze heet en kort bestaan
wenst bij helder daglicht
dat diepzinnige mensen
zich zwijgend afvragen
welke voelende gedachten
uit heel de wereld
elkaar treffen
in haar kleine waggelvlam
schept
aangenaam trillende duisternis
met schijnende schaduw
waarin vertrouwde gedaantes
vol innige stemming glanzen
soms ander aanzicht tonen
doch steeds zichzelf zijn
ging de kaars als fakkel laaien
vieze walm stonk verwoestend
rondom wanstaltig sissend vet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-08-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht komt ongeveer op hetzelfde neer als de kikker en de os. De kikker wilde meer en groter worden, om zich te kunne vergelijken met de os. Hij blies zichzelf op, waardoor hij ontplofte en helemaal niets meer was.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ZELFBEWUST’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.