Vaag kennen
Opeens was die rouwkaart zomaar daar
Ik wist echt niet hoe en wat
Dán herinnerde ik me opeens háár.
Misschien schreef zij mijn naam in een
klein hoekje Nazaten die zochten en mij
vonden in haar bekende boekje?
Je weet zelf soms niet wat je voor een
ander betekent...
Gráág dat ik nu daarom van me doe horen
en een passende kaart afreken.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-03-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vaag kennen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.