Waar dromen de poezenkinderen van ?

Vincent Oostrijck

Waar dromen de poezenkinderen van ?

Wat dromen ze toch
Onze lieve poezenkinderen
Als ze vredig en tevreden
Liggen te rusten
Op een kleedje op de bank
Met z'n drieën
Warm tegen elkaar aan ?
Zijn ze zo intens verbonden met elkaar
Dat ze allemaal hetzelfde dromen ?

Ze zijn samen in dezelfde droom
Ze sluipen door het gras
Op zoek naar muizen en vogeltjes
Dat vinden ze spannend
En erg opwindend
Ze vechten gezamenlijk
Met die grote rode kater
Ze dromen van de zomer
De zon verwarmt hun vacht

Het zijn lieve poezenkinderen
Met kleine zorgen
De zorgen van de mensen
Zijn hun onbekend
Hun hersentjes zijn te klein
Om de complexiteit
Van het menselijk bestaan
Te kunnen bevatten
Dat is te benijden

Ze weten niet wat het is
Om spijt te voelen
Over hoe je bent geworden
Over de keuzes die je hebt gemaakt
Ze vragen zich nooit af
Of ze goed genoeg zijn
Om de liefde te verdienen
Die ze mogen ontvangen
Of dat ze überhaupt het recht hebben
Hier te mogen zijn

De poezenkinderen
Als ik ze aai en knuffel
Kijken ze me soms aan
Ze hebben meer vertrouwen in mij
Dan ik in mezelf
Als ik ze zou vragen
"Wie ben ik nou echt ?"
Dan zouden ze zeggen
"Doe niet zo dwaas, mens
Je denkt jezelf gek
Ga lekker liggen en ontspan
Denk nergens aan"

En dat is serieus
Het beste advies
Dat ik ooit heb gehad