INLOGGEN
«»

Grenzen trekken

Zij konden het maar niet beseffen, zelfs niet
na breedvoerig uitleggen dat ik voortaan
béter op mezelf pas.
Eens kon ik het hevig betreuren dat ik niet
veel eerder erg oplettend was.

Meeleven is voor mij echt wel accoord,
maar óplossen behoort niet meer tot
mijn soort
Zij zijn het zó van me gewend; bar slecht
wel heeft men mij gekend.

Ik kan niet álles van een ander behappen,
is dat nou zo moeilijk om te snappen?
Nu houd ik er serieus rekening mee dat het
einde vriendschap betekent.

Ik ben een gewaarschuwd mens, heb á priori
daarop al gerekend.

Dakoyria, 2017.


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 29-12-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Grenzen trekken’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.