«»
Over mijn stem en gezichtshuid heel vaak
wel geroep... Ongeloof wel, ben jij al zó oud?
Ik kan er nog mee door en dat is toch niet
fout?
Die komende zeventig kruisjes, ik vind het
maar drie keer niks
Feitelijk verandert er niet zoveel zolang ik zélf
nog zaken fiks!
Het gaat meer om die psychologische grens
Wat ken ik nog aan een nijpende wens?
Het is wel nu of nooit, zoals het voor mij voelt
Het einde al wat in zicht, zoals dit betoog bedoelt.
Dakoyria, 2017.
Nog maar éven
Nog éven en ik behoor tot die andere groepOver mijn stem en gezichtshuid heel vaak
wel geroep... Ongeloof wel, ben jij al zó oud?
Ik kan er nog mee door en dat is toch niet
fout?
Die komende zeventig kruisjes, ik vind het
maar drie keer niks
Feitelijk verandert er niet zoveel zolang ik zélf
nog zaken fiks!
Het gaat meer om die psychologische grens
Wat ken ik nog aan een nijpende wens?
Het is wel nu of nooit, zoals het voor mij voelt
Het einde al wat in zicht, zoals dit betoog bedoelt.
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 29-09-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nog maar éven’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed