INLOGGEN
«»

Nog maar éven

Nog éven en ik behoor tot die andere groep
Over mijn stem en gezichtshuid heel vaak
wel geroep... Ongeloof wel, ben jij al zó oud?
Ik kan er nog mee door en dat is toch niet
fout?

Die komende zeventig kruisjes, ik vind het
maar drie keer niks
Feitelijk verandert er niet zoveel zolang ik zélf
nog zaken fiks!

Het gaat meer om die psychologische grens
Wat ken ik nog aan een nijpende wens?
Het is wel nu of nooit, zoals het voor mij voelt
Het einde al wat in zicht, zoals dit betoog bedoelt.

Dakoyria, 2017.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 29-09-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nog maar éven’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.