«»
Zoveel soorten bestaan er aan eenzaamheid...
Bij haar door verlies van haar man en eigen
gezondheid Het is wel véél, wat me voor haar spijt.
Ik ken haar niet als een vrouw vol van zelfbeklag
Liever heeft zij dat zij nog enige hóóp zag
Zelf sla ik nogal dicht, weet niet wat te zeggen
Wél hoor ik haar nog iets over strijdbaarheid
uitleggen...
Plotseling schaam ik me hevig voor eigen leed
en relativeer ik wat meer, zoveel daar wat me
voor háár speet.
Dakoyria, 2017.
Leed in gradaties
Ik ontmoet haar weer eens na een lange tijdZoveel soorten bestaan er aan eenzaamheid...
Bij haar door verlies van haar man en eigen
gezondheid Het is wel véél, wat me voor haar spijt.
Ik ken haar niet als een vrouw vol van zelfbeklag
Liever heeft zij dat zij nog enige hóóp zag
Zelf sla ik nogal dicht, weet niet wat te zeggen
Wél hoor ik haar nog iets over strijdbaarheid
uitleggen...
Plotseling schaam ik me hevig voor eigen leed
en relativeer ik wat meer, zoveel daar wat me
voor háár speet.
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-06-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Leed in gradaties’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed