Icarus

Geert Messelis

We zouden vliegen naar de zon en als de vleugels smolten en wij ter aarde storten
zou dat moment triomf zijn van ons rebelleren tegen je leven rijden als een trein vastgeklemd in sporen voorspelbaar aangekomen en weer terug en eten drinken uit blikken en alles lijkt dezelfde smurrie van geboortedag tot graf. Wij vlogen en bereiken was geen doel de aarde die ons draagt maar in ruil veel van ons vraagt
was niet wat we zochten. We zochten vrijheid desnoods in de kleur van vlammen.