de jacht is open

Geert Messelis

net voor de morgen
de maan een zwakke schijf
die lichtloos in het duister hangt
geen ochtendlicht
in de schemer van de vroege morgen
in het koude van de nacht
waarheen een open vraag
een open stad
het leven denkt zich stil
in de vale schaduw
van vergaande nacht
verschijnen van de huizenrijen
zonder dag
waar gaat de reis naartoe
het eind is niet in zicht
maar is aanwezig
in verzwijgen
rust is vergaan
er is niets anders
dan het bonken
van je hart