«»
stelt vele vragen.
Waarom kan de ziel niet meer
aandacht voor andere wezens
uitdragen. De zelfgenoegzame
lijkt slechts in de innerlijke
wereld geïnteresseerd.
Het leven lijkt van buiten soms
meer naar binnen toe gekeerd.
Van hoogmoedigheid tot autisme
lijken buitenstaanders te beweren.
Doch het leven kan een mens onthechten
en hartgrondig bezeren.
Zo'n mens moet zijn evenwicht zien te
hervinden in de krachtbron die wijzer
wordt als alle pijn slijt
Om dan de weg naar buiten te vinden
als het hart zich van alle beklemmingen
heeft bevrijd.
Zelfgenoegzaamheid
Aan jezelf genoeg hebbenstelt vele vragen.
Waarom kan de ziel niet meer
aandacht voor andere wezens
uitdragen. De zelfgenoegzame
lijkt slechts in de innerlijke
wereld geïnteresseerd.
Het leven lijkt van buiten soms
meer naar binnen toe gekeerd.
Van hoogmoedigheid tot autisme
lijken buitenstaanders te beweren.
Doch het leven kan een mens onthechten
en hartgrondig bezeren.
Zo'n mens moet zijn evenwicht zien te
hervinden in de krachtbron die wijzer
wordt als alle pijn slijt
Om dan de weg naar buiten te vinden
als het hart zich van alle beklemmingen
heeft bevrijd.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:
Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zelfgenoegzaamheid’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed