de verwondering

Geert Messelis

verwondering, de pijn
je lag erin te slapen
het veilige nest van de marmot
tot nu. het wakker zijn met het verlies
een verwilderde zon
schijnt over plaatsen
die je nooit had bedacht
vermomde queeste naar een zin
verborgen voor het licht
het schraalt van
onvervuld verlangen
de pijn, het zoeken naar
begin van zin
van het leven en de dood
en alles tussenin
verwondering. je levend graf
waarin verborgen
ligt te wachten op het vuur
dat jij het geeft