Leven in een riool
Ik raak er vaak teveel op gefixeerd; opnieuw de narigheid
ten top zo heb ik eruit geleerd.
Mensen, dakloos, gedwongen te leven in riolen
Wél lekker warm en waar zij tegen felle kou wat scholen.....
Ouderen onder hen trékken dit niet, de vele stappen naar
beneden, naar dit relatief veilige gebied.
Letterlijk laag-bij-de-gronds en voor hen onmogelijk te
bereiken, moeten zij door hevige vorst op straat bezwijken.
Ik vind het zo érg, maar kán er te weinig mee
Misschien storten van geld voor een slaapzak of een deken
of twee?
Hun hoop is al te vaak vervlogen en ík draai de t.v.-knop
óm. Je raakt zo compleet overspoeld, is mijn reactie nu dóm?
Dakoyria, 2016.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Leven in een riool’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.