«»
in een mensenleven.
Als een oase midden in de
hectiek lijkt het de ideale
dag om aan jezelf iets terug
te geven. Van een geestelijk
leven dat zich niet wenst in
te laten met die doordeweekse
dictaten. Die dictaten van het
immer moeten en het nimmer
tijd hebben om over die leukere
dingen van het leven te praten.
Die leukere dingen van het leven
worden ons vaak als een kostbaar
cadeau gegeven. En worden aan ons
op zondag in alle zorgvuldigheid
en rust geopenbaard. Het zijn die
cadeaus die ons tot een menszijn
dwingen. Veelal te lang onbereikbaar
in ons hart bewaard.
Zondagse rustpunten
De zondag is een rustpuntin een mensenleven.
Als een oase midden in de
hectiek lijkt het de ideale
dag om aan jezelf iets terug
te geven. Van een geestelijk
leven dat zich niet wenst in
te laten met die doordeweekse
dictaten. Die dictaten van het
immer moeten en het nimmer
tijd hebben om over die leukere
dingen van het leven te praten.
Die leukere dingen van het leven
worden ons vaak als een kostbaar
cadeau gegeven. En worden aan ons
op zondag in alle zorgvuldigheid
en rust geopenbaard. Het zijn die
cadeaus die ons tot een menszijn
dwingen. Veelal te lang onbereikbaar
in ons hart bewaard.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 04-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:
Schrijver: Willem B. Tijssen. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zondagse rustpunten’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed