«»
een vleugje mysterie;
omdat woorden niet altijd
blijk geven van een begrip
voor de spiegelende ziel.
Die blik die iets uitstraalt
van een voorbij leven;
waarmee van vroeger tot op
heden nimmer te spotten viel.
Het zwijgend glimlachen dat nu
de woorden mimisch verhuld.
Die met die serene glimlach van
de vrede de plaats van de onvrede
invult. Een mens kan veranderen;
wordt soms milder ondanks wat aanvoelde
als pijn. Kan zich naar buiten toe
glimlachend ontsluiten. Waarvoor niet
altijd woorden nodig zijn.
Het zwijgend glimlachen
Het zwijgend glimlachen ineen vleugje mysterie;
omdat woorden niet altijd
blijk geven van een begrip
voor de spiegelende ziel.
Die blik die iets uitstraalt
van een voorbij leven;
waarmee van vroeger tot op
heden nimmer te spotten viel.
Het zwijgend glimlachen dat nu
de woorden mimisch verhuld.
Die met die serene glimlach van
de vrede de plaats van de onvrede
invult. Een mens kan veranderen;
wordt soms milder ondanks wat aanvoelde
als pijn. Kan zich naar buiten toe
glimlachend ontsluiten. Waarvoor niet
altijd woorden nodig zijn.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 30-11-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:
Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het zwijgend glimlachen’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed