De mensheid
De mensen om me heen
hebben zoveel haast.
Waar komen ze vandaan?
Waar gaan ze heen?
Naar zichzelf of naar hun baas?
Ik hoor niemand meer praten
over broederschap en gelijkheid;
over de strijd voor de mensheid.
Of zijn dat zaken van de oudheid?
Ik kan het helaas niet geloven.
Al die jaren, en zoveel dromen;
al die mensen, en zoveel doden.
Het leven zal zijn eigen gang gaan.
De zee en de zon zullen altijd bestaan.
Ik heb nog steeds hoop in de mensheid
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-10-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Gibi de Windt (Actief sinds: 19-10-2016)
Informatie bij het gedicht
Ik ben geboren op Curaçao en woont en werkt thans op Sint Maarten. Ik ben 61 jaar en schrijft gedichten sinds mijn middelbare school. Mijn gedichten hebben vaak een politieke/filosofische tint. Dit gedicht speelt zich af in het heden, het verleden en de toekomst en richt zich tegen het ego-gevoel van de moderne mens, maar m vol hoop in de toekomst.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De mensheid’ van Gibi de Windt zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.