INLOGGEN
«»

Geslepen Glas

Geslepen glas,achter al die ramen,
Geslepen glas, komen al mijn gedachten samen.
Geslepen glas, in de kern ben ik wel,
Geslepen glas, een diamant in een kleurenspel.

Achter al die ramen vang ik licht,
Beschijnt de dag mijn droevig gezicht.
Achter al die ramen krijg ik vorm,
Ben ik veilig voor elke storm.

Achter al die ramen noem ik mij bij namen,
Behoef ik mij niet voor mijzelf te schamen.
Achter al die ramen ben ik een kameleon,
Verschiet ik bij iedere stemming van kleur in de zon.

Geslepen glas, in de spin,
Geslepen glas, rijgt mij tussen al zijn draden in.
Geslepen glas, gevangen in het spinrag,
Geslepen glas, wacht ik op de ragebol, die mij boenen mag.

Geslepen glas, achter iedere ruit steekt een ander vel,
Geslepen glas, weerspiegelt een ziel in een vormenspel.
Geslepen glas, de wereld door een ruit geprojecteerd,
geslepen glas, wordt niet altijd met een wonder gehonoreerd.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-03-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geslepen Glas ’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.