Fluistering

Gerjo Gerrits

Van de baarmoeder tot het graf is er in
die rimpeling van tijd het groene gras
met dauw van de morgen in een
fluistering die glinsterend wacht.

De zwerver zoekt in de goot naar brood
en wijn onder regenwolken die zweven
naar grote droogte in een fluistering
van hoop die smacht.

In afstanden die steeds verwijden is er als
kosmisch feit dat elke brug er één is van hoop
wanneer zelfs het plat getreden pad weer slijt
in een fluistering die helder schijnt.

Als het grote verhaal verdwijnt met een kus
in duizelingwekkende details is er steeds
die korrelgraan met als uitkomst brood
in een fluistering waarop alles wacht.