Zelfbesef
Ik sta,
geen idee waarom,
in een rode kamer
met flikkerend licht.
Ik word hardnekkig
in een zetel geduwd.
Een scherm flitst aan.
Mijn hoofd zwelt
herinnering.
Waarom
prikken tranen,
trilt mijn lip
tussen glimlach
en pruil?
Wat voel
maar zie ik niet?
Het wordt stil
en met grote ogen
besef ik
mezelf.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-02-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
DichteresMetHoop (Actief sinds: 12-01-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zelfbesef’ van DichteresMetHoop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.