«»
waarin geen blad ritselt
Geen vogel zijn gezang laat horen
Lijkt alles in zichzelf gekeerd
Wanneer de nachten lengen
en de dagen korten
Lijkt het of het duister
het van het licht gewonnen heeft
Nu de aarde vruchteloos is door kilte
verhardt van vrieskou
Lijkt het of de dood
bezit heeft genomen
Dan zoeken we licht en warmte
om elkaar te vinden en ontdooit
Het leven in diep besef
opnieuw te kunnen omarmen
Tijd van bezinning
In een verstilt levenwaarin geen blad ritselt
Geen vogel zijn gezang laat horen
Lijkt alles in zichzelf gekeerd
Wanneer de nachten lengen
en de dagen korten
Lijkt het of het duister
het van het licht gewonnen heeft
Nu de aarde vruchteloos is door kilte
verhardt van vrieskou
Lijkt het of de dood
bezit heeft genomen
Dan zoeken we licht en warmte
om elkaar te vinden en ontdooit
Het leven in diep besef
opnieuw te kunnen omarmen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
dichterbijActief sinds: 08-12-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tijd van bezinning’ van dichterbij zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed