de keien zijn gebleven
de grond is omgewoeld
maar de keien zijn gebleven
aarde lijkt weer vruchtbaar
voor het zaad van eens geweten
ook onkruid van herinnering
schiet op in onbewerkte bodem
het kent nog geen verbijstering
jaagt alles tegen het harnas in
ik heb mijn bloem
de zon en maan gegeven
haar kleur verbijstert het heelal
ze neemt de tijd voor eeuwig leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de keien zijn gebleven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.