«»
een schaduwkant heeft
voor mij de opgaande zon
in aanzien niet mag stijgen
ik steeds moet afzien van het licht
wat ook mij is gegeven
waar blijft dan mijn eigen bloei
terwijl alles om mij heen op lente belust is
en juist ik daarover nooit kan zwijgen
daarom
zal ik niet blijven ondergaan
wanneer ik mijn dode takken snoei
schenk ik mezelf nieuw leven
Als
Als zelfs de schaduwkanteen schaduwkant heeft
voor mij de opgaande zon
in aanzien niet mag stijgen
ik steeds moet afzien van het licht
wat ook mij is gegeven
waar blijft dan mijn eigen bloei
terwijl alles om mij heen op lente belust is
en juist ik daarover nooit kan zwijgen
daarom
zal ik niet blijven ondergaan
wanneer ik mijn dode takken snoei
schenk ik mezelf nieuw leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
PastorActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Als’ van Pastor zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over bezinning
Nieuwste gedichten
- Kraal na kraal
- [ Automaat (5) ]
- [ Super-melig ]
- In trance pak ik mijn kans!
- [ Alleen de vijand ]
- Aprilletje zoet geeft nog een witte hoed