Langzaam invallende duisternis
'Buiten' kan me weer uiterst behagen...
Het temperende daglicht kan de nog
kleurende bomen in het geheel niet
belagen
Rijkelijk gevallen plassen doen aan dit
geheel mee, zij weerspiegelen rap
rijdende auto's met hun koplampen
Het geheel vormt een oase aan licht,
wat je noemt een fikse zee
Slechts voor enkele ogenblikken, dan
geeft het slechts alleen nog duisternis
Maar nou juist die overgangsfase, wel
zo fraai, die je ongaarne dan mist.
Een dikke, donkere wolk houdt dit al
nog even in stand
Kort erna veel vlakkere kleuren, een
grijzig groen, waarbij mijn oog nu wat
teleurgesteld, uiteindelijk is beland.
Dakoyria, 2120.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-12-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Langzaam invallende duisternis’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.